Vloot breidt in het najaar haar veerdienst in Oostende uit met een nieuw veer: RAVEEL ONTMOET ENSOR. Dit project is een absolute primeur binnen de Vlaamse vloot. Deze nieuwe veerboot is het eerste volledig elektrisch vaartuig dat Vloot in gebruik zal nemen. Met een lengte van 23 meter kan het schip tot 100 passagiers overzetten, wat een verdubbeling is van de capaciteit ten opzichte van de huidige veerboten. Het veer is uitgerust met zonnepanelen die de elektrische systemen aan boord voeden. Nieuw is ook de pantograaf (stroomafnemer) met een automatisch plug-systeem. Ir. Piet Leeuwerck (scheepsbouw – R&D manager) en ing. Steven Vandevyver (superintendent) van Vloot werken in dit pioniersproject nauw samen met de Estse scheepswerf Baltic Workboats en enkele andere partners.
Het veer kreeg onlangs een witte laag en bevindt zich ondertussen in de afbouwfase. RAVEEL ONTMOET ENSOR zal, net zoals de drie andere veerboten aan de kust, met kunst van meester Raveel afgewerkt worden.
Vanaf 2021 moeten schippers en binnenvaartondernemers slechts éénmaal en digitaal hun reis-, lading- en scheepsgegevens melden op vaarwegen in Vlaanderen en op de Westerschelde. De Vlaamse Waterweg nv, Port of Antwerp, Port of Oostende, Port of Zeebrugge, North Sea Port, Agentschap Maritieme Dienstverlening en Kust en Gemeenschappelijk Nautisch Beheer investeren namelijk in SWINg. Dit innovatief online meldplatform ontvangt de gegevens via (bestaande) meldsoftware van de melder en stuurt ze door naar alle autoriteiten op de vaarroute. SWINg zorgt voor een administratieve vereenvoudiging en maakt de binnenvaart nog veiliger en efficiënter. Wie nu al digitaal meldt hoeft geen nieuwe software aan boord te halen: de bestaande meldsoftwarepakketten worden compatibel gemaakt aan SWINg. Met deze samenwerking en dit initiatief, waarbij ook het Nederlandse Rijkswaterstaat en andere actoren mee aan tafel zaten, behoren de samenwerkingspartners tot de voorlopers in Europa op het vlak van digitalisering.
Als een zeeschip een haven aandoet, zijn agenturen en rederijen verplicht bij de autoriteiten een aantal aangiftes te doen over o.a. het schip, de reis, de goederen, de passagiers en de bemanning. De rapporteringsrichtlijn 2010/65/EU zorgt dat sinds juni 2015 elke Europese lidstaat een Maritiem Single Window heeft zodat deze meldingen elektronisch en eenmalig gebeuren.
MARNIX VAN SINT-ALDEGONDE, het nieuwe veer voor Antwerpen dat op termijn de veerboot SIMON STEVIN zal vervangen, is onlangs te water gelaten in Estland. De scheepswerf Baltic Workboats bleef tijdens de coronaperiode verder bouwen aan het nieuwe vaartuig. Ir. Piet Leeuwerck (scheepsbouw – R&D manager), ing. Maarten De Nolf (superintendent) en Michel Touzani (scheepstechnicus) gingen ondertussen ter plaatse voor een grondige inspectie.
De nieuwe veerboot zal ingezet worden voor de overtochten ter hoogte van Sint-Anna, Kruibeke-Hoboken of Bazel-Hemiksem. Met 30 meter lengte en 9,5 meter breedte zal er plaats zijn voor 200 passagiers en 75 fietsen. De rompvorm is in tegenstelling tot de andere veren op de Schelde, van het catamarantype. Dit zorgt ervoor dat het vaartuig koersstabiel en tegelijk zeer wendbaar is. Ook ging veel aandacht naar milieuvriendelijke en vernieuwende toepassingen. Zo zal een forse verlaging van het brandstofverbruik gerealiseerd kunnen worden. Het veer is uitgerust met de meest moderne en onderhoudsvriendelijke materialen en technieken. Er zijn zelfs zonnepanelen voorzien die als basis voor de stroomvoorziening aan boord zullen dienen.
Benieuwd naar het nieuwe veer? Check snel de foto’s en het filmpje.
Het is een vreemde zomer, maar ook nu zijn er bij Vloot gemotiveerde jobstudenten aan de slag. Jongeren kennis laten maken met de maritieme sector vinden we belangrijk. Op deze manier kunnen we onze knowhow en ervaring delen met de volgende generatie.
Maak kennis met Jarne Gekiere, 19 jaar en student ‘maritieme technieken dek’ aan het Maritiem Instituut Mercator. Hij werkt de hele maand juli als matroos op de veerboot in Oostende. We hadden een kort gesprek met hem. Al snel merken we dat Jarne zijn studentenjob met veel goesting uitvoert. “Ik hou van het sociaal contact, op veilige afstand natuurlijk, én ik leer bij van de schipper. De ideale vakantiejob dus!” aldus Jarne. Lees hieronder het interview.
Is dit je eerste studentenjob? Mijn eerste ervaring als jobstudent was bij een strandbar in De Haan. Ook nu werk ik nog altijd in de horeca, als keukenhulp in een restaurant in Oostende. Daarnaast werk ik tijdens de maand juli op de veerdienst van Oostende.
Wat houdt je vakantie job in? Ik ben matroos op de veerboot in Oostende. Ik help bij het aanleggen van de meertrossen en het klaarleggen of weghalen van de fenders. Ook het tellen van het aantal passagiers neem ik voor mijn rekening. Door de Corona-maatregelen mogen er momenteel maximum 30 passagiers aan boord per overvaart.
Wat vind je ervan? Ik vind het een toffe job én ik leer bij dankzij de ervaringen van de schipper.
Hoe ben je hier terechtgekomen? Via mijn school, het Maritiem Instituut Mercator in Oostende, die een e-mail had gestuurd met de link waar je kon solliciteren voor deze vakantiejob.
Wat houden je studies in en wat is je doel voor later? Je leert navigeren en varen met zowel kleine als grote vrachtschepen. Je leert hoe je moet handelen in noodsituaties en welke reglementering van toepassing is. Ook het berekenen van de stabiliteit van een schip komt aan bod. Dit is belangrijk bij het laden van het schip. Mijn doel is om te werken in de baggersector.
Wat vind je het leukste aan je vakantiejob? Het sociaal contact met de mensen vind ik het leukst. Op een veilige afstand uiteraard! En wanneer het wat minder druk is, leer ik ook nog eens bij van de schipper.
Wat heb je al geleerd tijdens je vakantiejob? Ik leerde vooral hoe je moet aan- en afmeren met de overzetboot en hoe het vaartuig reageert op de verschillende handelingen van de schipper.
Heb je nog andere vakantieplannen? Ik ga dit jaar niet op reis. Ik wil de kans op besmetting met het Coronavirus zoveel als mogelijk vermijden. Het plan is om de komende tijd vooral veel te werken om te sparen voor later!
Minister van Mobiliteit en Openbare Werken Lydia Peeters bracht vandaag een bezoek aan de suppletiewerken in Bredene. Die lopen stilaan op hun einde en het strand zal op 15 juli volledig toegankelijk zijn voor strandgangers. De werken zijn noodzakelijk om Bredene te beschermen tegen overstromingen vanuit zee. In totaal zal zo’n 313.000m³ zand op het strand van Bredene aangevoerd zijn.
Op het strand van Bredene verschijnen na elke zware winterstorm wel kliffen. Ook dit jaar, na onder andere storm Ciara, was dat het geval. De duinvoet was sterk aangetast. Er was geen acuut gevaar voor overstroming maar een verzwakte duinvoet is wel nadelig voor het behoud van een gezond kustfundament. Samen met de gemeente besliste het agentschap voor Maritieme Dienstverlening en Kust (MDK) daarom om nog voor de zomervakantie extra zand aan te brengen aan de duinvoet. De herstelstelsuppletie, die op zijn einde loopt, moet zorgen voor het behoud van een gezond kustfundament en de zeewerende functie van de duinen blijven garanderen.
“Via de nodige investeringen blijven we inzetten op een aangename strandomgeving, economische activiteiten en kustveiligheid,” zegt minister van Mobiliteit en Openbare Werken Lydia Peeters. “Op korte termijn zetten we in op het Masterplan Kustveiligheid waarmee we de basisbescherming van onze kustlijn verzekeren. Op lange termijn houden we rekening met grotere zeespiegelstijgingen en het garanderen van kustbescherming na 2050. Om hierop een antwoord te bieden loopt het Complex Project Kustvisie. Dit project zal ons, na uitgebreid onderzoek en ruime inspraak van de burger, leiden naar de beste toekomstige kustlijn.”
Masterplan Kustveiligheid:
Het agentschap MDK voert met het Masterplan Kustveiligheid al bijna tien jaar maatregelen uit om onze kustlijn te beschermen tegen een 1000-jarige stormvloed. Bij de uitvoering van de maatregelen gaat MDK uit van het principe “zacht waar het kan, hard waar het moet”. Dat betekent dat we waar het aangewezen is, extra zand aanbrengen op het strand (strandsuppletie) om een hoger en breder strand te creëren. Stormgolven verliezen hierop hun kracht en energie vóór ze schade kunnen toebrengen aan de dijken of de bebouwing. Hoewel er na elke winterstorm hier en daar kliffen ontstaan op het strand toonde onderzoek ook aan dat na een storm het strand deels spontaan herstelt in de daaropvolgende maanden.
De focus van het agentschap MDK ligt steeds op kustbescherming. Toch zoekt MDK steeds naar een evenwicht tussen alle verschillende functies van onze kust: natuur, recreatie, economie. Het is de kunst om die allemaal op mekaar af te stemmen. Het is een constante evenwichtsoefening waar het agentschap niet licht over gaat. Over het belang van het Masterplan Kustveiligheid lanceerde het agentschap eerder deze week dit animatiefilmpje.
Een kiter en een zodiac die met elkaar botsen. Een vrouw die dit ziet gebeuren vanop het strand en de reddingsdiensten wil contacteren, maar hierbij haar kind uit het oog verliest en niet meer terugvindt. Dat was het scenario van de reddings-en communicatieoefening ‘Seacoast 2020’. Een scenario waar twee interventies in en door elkaar lopen, omdat dit in de realiteit ook kan gebeuren.
Bij het redden van drenkelingen uit zee en bij vermisten aan de kust werken verschillende reddingsdiensten samen op land, zee en in de lucht. De afstemming van acties en communicatie tussen die hulpverleners is dan ook van cruciaal belang voor het succesvol afhandelen van een oproep. De gouverneur van de provincie West-Vlaanderen werkte een ‘afsprakenregeling drenkelingen’ uit met de verschillende hulpverleningsinstanties die kunnen worden ingezet.
Om de principes ervan uit te testen, is er ieder jaar een grote oefening tussen de verschillende partners. Dit jaar was die in De Panne op 7 juli.
Belangrijkste update in de afsprakenregeling 2020
De updates in de afsprakenregeling 2020 hebben voornamelijk te maken met aanpassing contactgegevens. Dé grote uitdaging ligt dit jaar vooral in de integratie van de coronamaatregelen bij interventies.
Redden aan zee, coronaproof
Activering van de afsprakenregeling in 2020
Dit jaar werd de afsprakenregeling al dertien keer geactiveerd van de maanden januari tot juni, door corona liggen deze cijfers iets lager dan andere jaren.
Doelstellingen
Er waren vier doelstellingen voorop gesteld voor de oefening.
Testen van de afsprakenregeling reddingen aan onze kust (groene periode – dit wil zeggen tijdens de opening van de strandreddingsdiensten)
Testen van de alarmering van de betrokken interventiediensten
Testen van de onderlinge communicatie tussen de betrokken diensten
Testen van de uitbouw van de commandopost operaties (CP-OPS) op het terrein: hierin zitten de betrokken hulpverleningsinstanties die samen de reddingsoperatie coördineren.
Deelnemende instanties
Alarmeringscentrales:
Noodcentrale 112 West-Vlaanderen (NC112)
Communicatie- en InformatieCentrum West-Vlaanderen (de 101)
Maritieme Reddings- en CoördinatieCentrum (MRCC)
Maritiem Informatie Kruispunt (MIK)
Hulpverleningszone Westhoek
CP-OPS-wagen
Eén directeur leider in de commandopost-operaties (CP-OPS)
twee operatoren
Lokale politiezone Westkust
Scheepvaartpolitie
Strandreddingsdiensten: één ploeg van strandredders De Panne
40ste SAR Koksijde (Search And Rescue)
DAB VLOOT
Ship Support
Medische middelen
Ziekenwagen De Panne
MUG AZ West
Simulanten: strandredders IKWV en militairen SAR Koksijde
Geleverde oefenmateriaal: Side Shore Surfers De Panne, Luchtmachtbasis Koksijde
Klaar voor de zomer
Na de reddingsoefening is gebleken dat de hulpdiensten aan land, op het water en in de lucht klaar zijn voor de zomermaanden, wanneer er traditioneel wat meer interventies nodig zijn dan anders. Ook vanuit het agentschap voor Maritieme Dienstverlening en Kust staan we paraat om de interventies te coördineren via het Maritiem Reddings- en Coördinatiecentrum (MRCC) en uit te voeren via de reddingsvaartuigen van Vloot.
Beelden van stormgolven die inbeuken op onze kust of van kliffen op het strand als gevolg van zware winterstormen. We moeten niet zo heel ver teruggaan in ons collectief geheugen om ze voor de geest te halen. Iedere keer krijgen we vragen over waarom het nivelleren van stranden dan nodig is, waarom er kliffen ontstaan en of die zandopspuitingen geen maat voor niets zijn? Er zijn ook mensen die voorstander zijn om aan de kust ‘de natuur zijn gang te laten gaan’. We lanceren daarom een helder en laagdrempelig filmpje om duidelijk te maken dat goed doordachte, functionele, (waar mogelijk) natuurlijke, esthetische maar vooral stevige bescherming tegen een stijgend zeeniveau belangrijk is. Net daarom dat de Vlaamse overheid in 2011 de opdracht gaf om het ‘Masterplan Kustveiligheid’ uit te rollen. In de animatiefilm komen een paar concrete realisaties aan bod.
Het agentschap voor Maritieme Dienstverlening en Kust (MDK) voert dus al bijna 10 jaar deze maatregelen uit om onze kustlijn te beschermen tegen een 1000-jarige stormvloed (daar gaat het Masterplan Kustveiligheid van uit). Bij de uitvoering van de maatregelen gaat MDK uit van het principe “zacht waar het kan, hard waar het moet”. Dat betekent dat we waar het aangewezen is, extra zand aanbrengen op het strand (strandsuppletie) om een hoger en breder strand te creëren. Stormgolven verliezen hierop hun kracht en energie vóór ze schade kunnen toebrengen aan de dijken of de bebouwing. Hoewel er na elke winterstorm hier en daar kliffen ontstaan op het strand toonde onderzoek ook aan dat na een storm het strand deels spontaan herstelt in de daaropvolgende maanden. Suppleties zorgen er ook voor dat we een stevig kustfundament in stand kunnen houden op een natuurlijke en zo kost-efficiënt mogelijke manier.
Op sommige plaatsen is bescherming door een breder en hoger strand onvoldoende of niet mogelijk. Denk maar aan een haveningang. Op die plaatsen voert MDK zogenaamde harde maatregelen uit: ze bouwen stormmuren, een golfdempende uitbouw, een bredere dijk of een stormvloedkering.
De focus van het agentschap MDK ligt steeds op kustbescherming. Toch zoekt MDK steeds naar een evenwicht tussen alle verschillende functies van onze kust: natuur, recreatie, economie. Het is de kunst om die allemaal op mekaar af te stemmen. Het is een constante evenwichtsoefening waar het agentschap niet licht over gaat.
“De zware kost van het bouwen van een degelijke kustbescherming verdient zich 25 keer terug door gegarandeerde economische activiteit en structuren die op die manier gespaard blijven. We zijn daarmee koploper in Europa wat betreft de rentabiliteit van de kustbeschermingsinvestering,” zegt minister van Mobiliteit en Openbare Werken Lydia Peeters. “Via het Masterplan Kustveiligheid wordt de basisbescherming van onze kustlijn verzekerd op korte termijn. Hiernaast is er de uitdaging voor de toekomst: wat moeten we ondernemen bij grotere zeespiegelstijgingen of wat moeten we doen om de kustbescherming in de periode na 2050 te blijven garanderen en in te spelen op de klimaatverandering? Om hierop een antwoord te bieden loopt het Complex Project Kustvisie. Dit project zal ons, na uitgebreid onderzoek en ruime inspraak van de burger, leiden naar de beste toekomstige kustlijn.”
De animatievideo zal ook verspreid worden naar alle kustgemeenten én betrokken stakeholders aan de kust met de vraag om het filmpje zo veel mogelijk te verspreiden.
Hoe meer mensen begrijpen welke uitdagingen er met de stijgende zeespiegel op ons afkomen, hoe meer mensen ook begrip zullen hebben voor de werken en inspanningen die de Vlaamse overheid moet nemen aan onze kust.
1 juli is de dag van de navigatie-ondersteunende middelen, IALA riep deze dag in het leven om even stil te staan bij alle hulpmiddelen die er zijn om de scheepvaart te begeleiden in een vlotte en veilige vaart.
Vuurtorens zijn vanouds de bakens aan de wal, die de zeelui leiden en die bijdragen tot een veilige vaart. De evolutie in de navigatietechnologie heeft de Vlaamse lichttorens -op enkele na- hun taak ontnomen. In Nieuwpoort is de vuurtoren nog in gebruik, in Oostende de Lange Nelle. Ook Blankenberge heeft een werkende vuurtoren.
Tal van mensen en middelen zorgen nu voor een veilige scheepvaart. Vaarwegen zijn voorzien van een uitgebreid netwerk van boeien en bakens. De laatste jaren zijn heel wat inspanningen geleverd om het onderhoud te optimaliseren en de markeringen te moderniseren. Duurzame technologieën kregen hierbij bijzondere aandacht. Zo zijn ondertussen alle boeien uitgerust met een LED-lichtsysteem, gevoed door kleine zonnepanelen.
Het Scheldegebied is gecoverd door de hoogtechnologische Schelderadarketen, die Vessel Traffic Services (VTS) verleent. Vijf bemande verkeerscentrales en 30 onbemande radarantennes vormen het oog, oor en geheugen van de scheepvaart. Ook de vaste systemen die aan de wal staan, ondergaan een verduurzaming. Deze ‘vaste vaarwegmarkeringen’ krijgen ook een LED-lichtsysteem.
Vuurtorens hebben al eeuwenlang de scheepvaart gediend. Zelfs als alle apparatuur zou uitvallen, kunnen ze nog altijd als baken functioneren. De overgebleven vuurtorens aan onze kust zijn stille getuigen van een groots zeevaartverleden en maken een onmisbaar deel uit van ons maritiem erfgoed.
Klaar voor een drukke zomer Dit jaar openen de reddersposten wat later dan gewoon, maar vanaf zaterdag 27 juni staan de redders aan zee meteen paraat in volledige bezetting. Alle 82 reddersposten, verspreid over zo’n 34 km strand, zijn dagelijks open van 10:30u tot 18:30u. Het wordt een drukke zomer nu veel mensen kiezen voor een vakantie in eigen land.
Wat als het toch fout gaat?
Voor mensen in nood (o.a. verloren gelopen kinderen) langs de stranden is er de afsprakenregeling drenkelingen. We zetten hierbij zowel instanties op zee als aan land in, zoals de strandredders en de hulpcentrale 112, maar ook het Maritiem Reddings-en Coördinatiecentrum (MRCC) in Oostende.
Hoe werkt de zeereddingsdienst?
Iedere kuststaat is internationaal verplicht om een Maritiem Reddings- en Coördinatiecentrum te hebben. Het MRCC Oostende is hét centrale meldpunt voor alle incidenten op zee zoals schepen in nood, ongevallen en olieverontreiniging, maar ook personen in nood.
Op het MRCC wordt iedere dag van het jaar in shiften gewerkt, 24/7 om de veiligheid op zee en een vlotte afhandeling van incidenten te kunnen garanderen. Het MRCC beluistert continu de internationale noodfrequenties zodat een noodoproep onmiddellijk wordt opgevangen. Zodra een noodoproep binnenkomt op het MRCC, analyseert de (nautisch) verkeersleider het incident. Hoewel ieder ongeval uniek is, werken ze er met draaiboeken en procedures. Al naar gelang het soort incident, zetten we reddingsboten en/of de helikopter in van onze partners. Tijdens de zomermaanden zijn de strandredders vaak het eerste aanspreekpunt voor badgasten in nood.
Op 25 juni vindt de 10e editie van de Dag van de Zeevaarder plaats. Zeevarenden spelen een onmisbare rol in de industrie en economie. Zij zijn echter bijzonder hard getroffen door de COVID-19 pandemie: ver van huis, moeilijke bereikbaarheid voor de familie, geen idee wanneer zij terug naar huis kunnen keren, …. Daarom maken de stoere zeemansverhalen dit jaar plaats voor een oproep om zeevarenden te erkennen als “key workers”, een blijk van appreciatie dat ook zij blijven doorwerken.
Iedere dag van het jaar wordt besteed aan een bepaald onderwerp: is het niet de dag van de chocolade, dan is het de dag van de armoede of dag van de verpleegkundige. Maar ook een dag van de zeevaarder bestaat, wat dit jaar op 25 juni voor de 10e keer op rij wordt gevierd.
Om het beroep van zeevaarder extra in de kijker te zetten, zouden we enkele stoere zeemansverhalen kunnen vertellen. Zij kunnen immers als geen ander meespreken over zeer zware stormen, strandingen, moderne piraterij en noem maar op. Het is een uitdagende job waarbij je verschillende mensen ontmoet en diverse uithoeken van de wereld ontdekt. Denk maar aan al die verre oorden, blauwe zeeën en soms palmbomen. Ze zien het allemaal.
Dit jaar is echter geen jaar zoals een ander. Ook de scheepvaart wordt bijzonder hard getroffen door de COVID-19 pandemie. Achter de maritieme schermen op schepen kampen zeemannen- en vrouwen wereldwijd met verschillende ongeziene uitdagingen. Met hun schip bezoeken zij vele havens overal ter wereld, waaronder geïndustrialiseerde landen die drastisch optreden tegen het virus, maar ook minder welstellende landen waar de bestrijding van COVID-19 anders verloopt. Alle zeevarenden worden geconfronteerd met onzekerheid en lopen dagelijks risico’s om hun job te blijven uitvoeren.
Vele landen hebben hun grenzen gesloten en luchtvaartmaatschappijen lagen lange tijd stil. Hierdoor waren vele mannen en vrouwen op zee als het ware verplicht om aan boord te blijven. “Als zeevaarder ben je vaak lange tijd weg van huis. Maar nu, tijdens deze pandemie, zelfs met de moderne communicatiemiddelen beschikbaar, blijf je erg lang en ver weg met soms moeilijke bereikbaarheid voor je familie”, zegt kapitein Eric Poirier, vroeger kapitein ter lange omvaart (1985 – 1999), nu nautisch diensthoofd te Loodswezen Antwerpen voor het agentschap MDK.
Daarom staat dag van de Zeevaarder dit jaar in het teken van de zeevaarder in de frontlinie tegen COVID-19. De Internationale Maritieme Organisatie te London, doet op 25 juni dan ook een speciale oproep en maakt het thema van deze editie Day of the Seafarer tot “Seafarers are Key Workers: Essential to Shipping, Essential to the World”.
Of het nu gaat om een kiwi bij je ontbijt of een nieuw tuinmeubel, vaak komen deze tot bij ons via de duizenden zeelieden die wereldwijd voedingsmiddelen en levensnoodzakelijke producten of grondstoffen over de verschillende oceanen vervoeren.
Daarom mogen we hen niet vergeten, en zeker niet op een dag als vandaag. We denken aan hen en wensen hen dankbaar een goede gezondheid en spoedige hereniging met hun geliefden.
